Przekształcanie wykresu przez symetrię względem osi układu współrzędnych

Poziom podstawowy
Jeżeli wykres funkcji \(y=f(x)\) odbijemy symetrycznie względem osi \(OX\), to otrzymamy wykres funkcji \(y=-f(x)\).
Zapisz wzór funkcji \(g(x)\), która powstaje przez symetryczne odbicie wykresu funkcji \(f(x)=x^2+1\) względem osi \(OX\).
\[g(x)=-f(x)=-(x^2+1)=-x^2-1\] Ilustracja obu funkcji:
Zapisz wzór funkcji \(g(x)\), która powstaje przez symetryczne odbicie wykresu funkcji \(f(x)=2x-3\) względem osi \(OX\).
\[g(x)=-f(x)=-(2x-3)=-2x+3\] Ilustracja obu funkcji:
Jeżeli wykres funkcji \(y=f(x)\) odbijemy symetrycznie względem osi \(OY\), to otrzymamy wykres funkcji \(y=f(-x)\).
Zapisz wzór funkcji \(g(x)\), która powstaje przez symetryczne odbicie wykresu funkcji \(f(x)=2x-3\) względem osi \(OY\).
\[g(x)=f(-x)=2(-x)-3=-2x-3\] Ilustracja obu funkcji:
Zapisz wzór funkcji \(g(x)\), która powstaje przez symetryczne odbicie wykresu funkcji \(f(x)=x^2+1\) względem osi \(OY\).
Wykresem funkcji \(f(x)\) jest parabola, która jest symetryczna względem osi \(OY\). Zatem odbicie symetryczne względem osi \(OY\) nie zmieni wykresu i wzoru funkcji, co potwierdza rachunek: \[g(x)=f(-x)=(-x)^2+1=x^2+1\]
Jeżeli wykres funkcji \(y=f(x)\) odbijemy symetrycznie względem początku układu współrzędnych, to otrzymamy wykres funkcji \(y=-f(-x)\).
Takie odbicie jest złożeniem symetrii względem osi \(OX\) i osi \(OY\).
Zapisz wzór funkcji \(g(x)\), która powstaje przez symetryczne odbicie wykresu funkcji \(f(x)=(x-1)^2+2\) względem początku układu współrzędnych.
Wyznaczamy wzór funkcji \(g(x)\):
\(g(x)=-f(-x)=-\Bigl((-x-1)^2+2\Bigl)\) \(=-\Bigl((x+1)^2+2\Bigl)=-(x+1)^2-2\)
Wzór funkcji, której wykres powstaje przez symetrię osiową względem osi \(OX\) wykresu funkcji \(f(x)=x^2-4\), to:
A.\( f(x)=(x+4)^2 \)
B.\( f(x)=-x^2-4\ \)
C.\( f(x)=-x^2+4\ \)
D.\( f(x)=(x-4)^2 \)
C
Na rysunku przedstawiony jest wykres funkcji \(f\). Wskaż wzór funkcji, której wykres jest symetryczny do wykresu funkcji \(f\) względem osi \(Oy\) układu współrzędnych.
A.\( y=f(x-4) \)
B.\( y=f(x)-4 \)
C.\( y=f(x+4) \)
D.\( y=f(x)+4 \)
C
Na rysunku przedstawiony jest fragment wykresu funkcji liniowej \(f\), przy czym \(f(0)=-2\) i \(f(1)=0\). Wykres funkcji \(g\) jest symetryczny do wykresu funkcji \(f\) względem początku układu współrzędnych. Funkcja \(g\) jest określona wzorem
A.\( g(x)=2x+2 \)
B.\( g(x)=2x-2 \)
C.\( g(x)=-2x+2 \)
D.\( g(x)=-2x-2 \)
A
Na rysunku przedstawiony jest fragment wykresu funkcji liniowej \(f\). Na wykresie tej funkcji leżą punkty \(A = (0, 4)\) i \(B = (2, 2)\). Obrazem prostej \(AB\) w symetrii względem początku układu współrzędnych jest wykres funkcji \(g\) określonej wzorem
A.\( g(x) = x + 4 \)
B.\( g(x) = x - 4 \)
C.\( g(x) = -x - 4 \)
D.\( g(x) = -x + 4 \)
\(g(x) = -x - 4\)
Wykres funkcji wykładniczej \(f(x)=2^x\) poddano czterem przekształceniom w następującej kolejności:
  • Przesunięcie o wektor \(\vec{v}=[3,4]\).
  • Symetria względem osi \(OX\).
  • Przesunięcie o wektor \(\vec{v}=[0,-1]\).
  • Symetria względem osi \(OY\).
Wyznacz wzór funkcji otrzymany po wykonaniu wszystkich czterech przekształceń.
Tematy nadrzędne i sąsiednie