Danemu układowi równań odpowiada następująca macierz:
Wykonamy teraz kilka operacji elementarnych na równaniach układu i jednocześnie na wierszach odpowiadającej mu macierzy.
Na początku pomnóżmy pierwszy wiersz przez liczbę \(2\):
Napis \(w_1 \rightarrow w_1\cdot 2\) jest symbolicznym zapisem tego, że "wiersz pierwszy przekształcamy w wiersz pierwszy pomnożony przez \(2\)".
Teraz do drugiego wiersza dodajemy pierwszy wiersz pomnożony przez \(2\):

W wyniku powyższej operacji pozbyliśmy się jednej niewiadomej z drugiego równania.
Teraz pozbędziemy się niewiadomej \(x_1\) z trzeciego równania. W tym celu do trzeciego równania dodajemy pierwsze równanie pomnożone przez \(3\):

Teraz będziemy pozbywać się kolejnych niewiadomych maksymalnie upraszczając układ równań (oraz macierz). Wykonywane operacje elementarne będą zapisywane przy strzałkach.

Wykonanie wszystkich powyższych operacji elementarnych doprowadziło nas do rozwiązania układu równań:

Ciągłe przepisywanie całego układu równań jest dość czasochłonne. Dlatego warto wykonywać działania jedynie na macierzy odpowiadającej danemu układowi, aby na końcu tylko odczytać z niej rozwiązanie.
Przy takim podejściu całe zadanie sprowadza się do przekształcenia macierzy na
postać schodkową zredukowaną. Z takiej postaci od razu widać rozwiązania układu równań.